E kam thënë dhe po e përserisë prap, LDK asnjëherë nuk ka qënë e rrezikuar nga oponentët e jashtëm politik, por nga brendia e saj prej klaneve dhe grupeve të interesit.
Për të elaboruar rrugëtimin e gjatë (27 vjeqar) të një subjekti politik, është pak më tepër se sfidë, sepse çfarëdo që shkruhet e thuhet, nuk mund të përmblidhet e tëra në një shkrim të vetëm autorial.
Vrojtimi analitik nga këndvështrimi historik, nga distanca e gjatë kohore e ngjarjeve për subjektin e parë politik shqiptar në hapësirat ballkanike, është sa punë e lehtë, po aq e vështirë!
E lehtë për të përshkruar kohën nëpër të cilën kaluam, e vështirë për të zbardhur të gjitha prapaskenat që i janë përgatitur LDK-së nga fillimi e deri në ditët e sotme.
Kur u themelua LDK-ja (23 dhjetor 1989), ishte kohë e represionit sistematik të Serbisë ndaj shqiptarëve të Kosovës. Asokohe, posti i timonierit të partisë para Ibrahim rugovës iu kishte ofruar disa figurave tjera të “Alternativës kosovare” (kështu quhej skena politike në formim e sipër), porqë asnjëri prej tyre nuk e patën guximin intelektual t’i marrin përgjegjësitë e kohës mbi supet e tyre.
Mbase këtu qëndron fati më i madh i shqiptarëve të Kosovës, që në ballë të një lëvizje politike vihet njeriu më i duhur në kohën e duhur, njeriu i urtë dhe i mençur, i guximshëm dhe tolerant, vizionar dhe pragmatik.
E quajta “lëvizje politike”, pse jo edhe popullore, kur LDK-ja e Ibrahimit vetëm brenda pak muajsh veprimtarie politike në gjirin e saj kishte tubuar mbi 700 mijë antarë të rregullt (që paguanin antarësinë partiake) dhe qindramijëra simpatizant në mbarë Kosovën dhe në Diasporë.
Kjo rritje enorme e LDK-së për një kohë të shkurtër, i kishte shqetësuar tej mase qarqet serbo-jugosllave të asaj kohe, si dhe ua kishte vërbuar sytë inatçorëve politik që nuk e patën guximin të vihen në ballë të lëvizjes popullore.
Duke e parë rritjen enorme të LDK-së, pushteti okupues i Millosheviqit e kishte përgatit planin për futjen e përqarjes brenda LDK-së rugoviane. Kësisoji pushteti serbo-jugosllav i nxjerrë nga burgjet në liri grupet “Marksist-Leniniste”, për t’i yryshur kundër LDK-së.
Me plane dhe qëllime destruktive, shumica e ish të burgosurve politik (të liruar nga Millosheviqi) u futën në radhët e LDK-së, jo për ta ndihmuar, por për ta shkatërruar nga brendia e saj.
Motoja e marksist-leninistëve ishte “Marrja e Kalasë nga brenda”, ku me sukses kishin arritur deri në majat e subjektit shtetformues (nënkryetar partie, antarë kryesie, etj).
Mirëpo, falë zgjuarsisë së lidershipit të Ibrahim Rugovës, LDK-ja me sukses arriti t’i neutralizoj veprimet destruktive të marksist-leninistëve të dalur nga grilat serbo-jugosllave.
Krahas grupeve marksist-leniniste, kundër LDK-së vepronin grupet dhe klanet e dirigjuara pro-serbe për thyerjen dhe bllokimin deri në shkatërrim të rezistencës aktive paqësore nën udhëheqjen e Dr. Ibrahim Rugovës.
Njëri nga grupet dhe klanet më të rrezikshme që vepronin brenda LDK-së, ishte ai i binomit “Bukoshi-Mustafa”, njëri kryeministër, kurse tjetri ministër i financave në Qeverinë në ekzil, të cilët përveq bllokimit të fondit të 3 %, bllokuan edhe milionat e grumbulluar në emrin e luftës çlirimtare nga mërgata e jonë.
Ky binom fatkeq, kishte dalur tërësisht nga kontrolli i LDK-së dhe urdhërat e liderit të saj Ibrahim Rugova.
Këtë avaz të shkëputjes nga presidenti Rugova, binomi Bukoshi-Mustafa e vazhduan deri në shkuarjen në amshim të presidentit Rugova në 21 janarin e vitit 2006-të.
Pas shkuarjes në amshim të Ibrahim Rugovës, binomi Bukoshi-Mustafa e ndërruan strategjinë e veprimit, në stilin e marksist-lenisnistëve u futen në familjen Rugova, për t’i përdorur paturpërisht për interesat e tyre biznesore.
Derisa ishte gjallë Rugova, edhe përkundër tendencave për shkatërim, arriti ta mbanë unike dhe të fortë kalanë rugoviane.
Kuvendi i karrigëve, ndarja më e dhimbshme dhe më fatkeqe e LDK-së
LDK-ja post-rugoviane nuk arriti t’u bëjë ballë skenarëve për ndarjen dhe shkatërrimin e këtij subjekti politik. Kështu në nëntorin e 2006-s, Kuvendi i VI-të i LDK-së u shndërrua në arenë gladiatorësh, mes klaneve për marrjen e primatit të vazhdimësisë rugoviane në LDK.
Përderisa targën e ndarjes fatkeqe të LDK-së e muarën Fatmir Sejdiu dhe Nexhat Daci, atë të tkurrjes dhe shkatërrimit final e bartë klani i Isa Mustafës me sejmenët e tij.
Pas kuvendit të gjashtë e këndej, lufta mes grupeve dhe klaneve rivale brenda LDK-së nuk pati të ndalur, duke ua pamundësuar kështu veprimtarinë të gjithë intelektualëve dhe veprimtarëve më të devotshëm të LDK-së, të cilët përveq dijes dhe guximit kishin përcaktimin e fuqishën për ruajtjen e trashëgimisë rugoviane.
“Kuvendi i VIII-të zgjedhor i LDK-së i 31 majit 2015, historik për LDK-në”, kuvend i cili e varrosi dhe dërgoi në përjetësi frymën rugoviane brenda këtij subjekti politik.
Delegatët me votën (shpirtin) e tyre të shitur e varrosën përfundimisht frymën rugoviane në këtë subjekt emblematik të historisë së lavdishme 25 vjeqare të shqiptarëve të Kosovës.
Tani e tutje ky subjekt lirisht mund të ndërroj edhe emrin e subjektit, mund te quhet si të dojë (“LDK e re” sipas Isa Mustafës, apo e klanit RIINVEST”), pasi nga 31 Maji 2015-të, më nuk e mbanë targën rugoviane.
Nga kuvendi i fundit zgjedhor, ashtu sikurse 11 vite e gjysmë më parë kur hyjnori Rugovë iku në përjetësi,…edhe amaneti i tij-LDK-ja me 31 maj 2015-të shkoj në përjetësi, për t’u shkruar me shkronja të arta mbi epitafin e saj; “Lavdi LDK-së Rugoviane”, (23 dhjetor 1989-21 janar 2006), varrosur me 31 maj 2015-të nga Isa Mustafa me sejmenët e tij; karrierist, linçues, faqezinjë, njerëz të pabesë, frikacak që shkelën mbi gjakun e veprimtarëve të LDK-së rugoviane; matrapaz politik, hajdut, kriminel, injorant, analfabet, psikopat, mjeranë dhe servil të fëlliqur, që tradhëtuan elektoratin rugovian dhe një popullat të tërë për hirë të interesave të tyre të ngushta personale!
Uzurpatorët, puçistët, kapësit, shpërdoruesit dhe rrënuesit e këtij subjekti me në krye Isa Mustafën do ta bartin targën e turpit dhe të tradhëtisë ndaj elektoratit besnik të frymës rugoviane,…brez pas brezi do të kujtohen si shkatërrues dhe rrënues të një trashëgime me vlerë kombëtare.
Tani LDK-ja e vogël, ka mbetë vetëm si arenë e klaneve dhe grupeve të interesit dhe jo vetëm kaq, edhe brenda sojit (klanit) të njëjtë vazhdon loja për marrjen e timonit të “anijes” në përmbysje e sipër. Kjo u dëshmua më së miri në zgjedhjet e 11 qershorit 2017, ku si pasojë e luftës së klaneve LDK-ja rrëshqiti edhe një hap më posht drejt greminës së pakthim.
