Hyrja e Kosovës në bisedime si palë e pabarabartë, gjegjësisht si subjektivitet nën Rezolutën 1244 të KS të OKB-së, e jo si shtet i pavarur, përkatësisht me fusnotë* e pa Republikë, e ka bërë Serbinë superiore në të gjitha takimet, duke e trajtuar Kosovën herë si provincë (krahinë) e herë si koloni të saj!
Shkruan: Florim Zeqa
Nga fillimi i bisedimeve e deri deri më sot, politika kosovare në dialog me Serbinë ka qënë pa krye dhe pa platformë të bisedimeve, duke e ulur tejë mase peshën e bisedimeve, të cilat janë realizuar gjithmonë në favor të Serbisë.
Negociatorët kosovarë në bisedimet me Serbinë në Bruksel asnjëherë nuk kanë qënë në nivelin e përgjegjësisë shtetërore, si në aspektin formal ashtu edhe atë praktik.
Si i tillë çfarë është, delegacioni i Kosovës edhe në takimin e fundit nuk ishte në gjendje të ngrit nivelin e bisedave me Serbinë në nivel shtetëror, as të kërkojë pasurinë e Kosovës në ish Jugosllavi, dëmet e luftës, përmes të cilave do të mund të amortizohej politika serbe deri në atë masë sa të kërkojë zgjidhje kompromisi me Kosovën!
Presidenti Thaçi, i vetëzgjedhur kryenegociator i fazës finale të bisedimeve me Serbinë në Bruksel, ditëve të fundit ishte i fokusuar në blerjen e opozitës së përçarë kosovare, në mënyrë që t’ia sigurojë vetes nënshkrimin e marrëveshjes finale me Serbinë, gjë e cila mund të ketë edhe pasoja të rënda për të ardhmen e Kosovës.
Kundërshtimi i zbehtë i opozitës kosovare për rolin prijës të Hashim Thaçit në bisedimet me Serbinë, është vetëm një zhurmë për poena elektoralë, pasi opozita nuk po arrin që ta shfrytëzon fuqinë e votës për ta “kryqëzuar” presidentin në Kuvend, për ta kushtëzuar me tema kulmore të interesit strategjik për Kosovën, ose ta bëjë shkarkimin e tij dhe ndërprerjen e mënjëhershme të dialogut final (fatal) me Serbinë, derisa kjo e fundit të njoh pavarësinë e shtetit tonë, e bashkë me këtë edhe integritetin territorial të Republikës së Kosovës të njohur ndërkombëtarisht.
Rekommandimi mashtrues për liberalizim
Lajmi i kamufluar dhe plot hipokrizi i komisionerit evropian, Dimitris Avramopoulos, ishte lojë diplomatike për ta nxjerr Thaçin nga stresi dhe pozita e rënd pas takimit me Vuçiqin.
Qytetarët e lodhur nga denigrimi social dhe varfëria ekstreme e pranuan gati si punë të kryer lajmin e kamulfluar për liberalizim të vizave, pa u plotësuar fare kushti themeltar për liberalizim të vizave, ai i luftimit të korrupsionit dhe krimit të organizuar.
Mbetët i pajustifikueshëm fakti i fshehjes së lajmit më të rëndësishëm të ditës së Merkurë 18 Korrik 2018-të!. Askush nga gazetarët shqiptar nuk e pyeti presidentin Thaçi për “takimin e shkurtër, por të rënd”, nga mimika e të cilit u vrejt tronditja që kishte pësuar nga takimi me Vuçiqin.
Kur lajmi i “mirë” e pason lajmin e keq, është sinjal alarmues për vendin. Lajmi i parë, i keq për Kosovën erdhi nga presidenti i trishtuar Hashim Thaçi; “Ishte ky takimi më i shkurtër dhe më i rënd përgjatë këtyre gjasht viteve të negociatave me Serbinë!!!
I mënjëhershëm na doli lajmi i”mirë” sa befasues po aq i papritur i Komisionit Evropian, kinse Kosova i ka përmbushur të gjitha standardet për liberalizim të vizave, anipse lufta kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar në Kosovë akoma nuk ka fulluar!
Çmimin e rekomandimit të Komisionit Evropian, Kosova e vogël e pagoi shumë shtrenjtë, mdaje edhe më shtrenjtë seqë është pritur.
Përveq faljes së 8200 hektarëve tokë Malit të Zi, siq duket Serbia nuk u mjaftua vetëm me veriun e vendit, të dhënë dhuratë nga Thaçi me 19 Prill 2013 dhe Isa Mustafa me 25 Gusht 2015 në Bruksel,…të miratuar dhe legjitimuar nga deputetët shqiptar në Kuvendin e Kosovës!
Presidenti serb, Aleksandër Vuçiq kësaj radhe i kërkoj diçka më shumë homologut kosovar Hashim Thaçi…!
Andaj, në këtë rast, duhet kërkuar llogari nga presidenti Thaçi, që të zbërthej dhe sqaroj për opinionin publik kosovar, çfarë në të vërtetë përmbanë “takimi më i shkurtër dhe më i rënd përgjatë këtyre gjasht viteve të negociatave me Serbinë”.
Kjo është esenca e problemit me të cilin duhet të merren sot kosovarët, e jo të llogaritin në afatet kohore për largim nga vendi i tyre.
Mirëpo, sikurse deri më tani, nuk pritet llogaridhënje dhe transparencë nga presidenti Thaçi,…i cili, vetëm pas nënshkrimeve fatale në Bruksel e njofton Kuvendin, së bashku me presionin ndërkombëtar për miartim të marrëveshjeve antikushtetuese dhe të dëmshme për vendin.
Reziku nga dialogu me Serbinë është i madh shumëdimensional
Amnistimi i kriminelëve serb, do të thotë shpëlarje e duarëve me gjakun e shqiptarëve! Në këtë rast, qytetarët e burgosur në gjysëm shtetin e Kosovës, të vetmin shpëtim e shohin largimin sa më parë nga vendi i tyre në kërkim të një jetë të re në shtetet evro-perëndimore.
Edhe pse me vonesë dhe çmim tejët të lartë për vendin, përfundimisht kanë filluar të bien maskat e partive në pushtet të cilat mashtruan e tradhtuan qytetarët se me demarkacionin menjëherë vjen liberalizimi i vizave!
E shiten ratifikimin e demarkacionit gjoja si kusht për liberalizimin e vizave për të shpëtuar lëkurën e tyre nga “Specialja”. Të njëjtit që e votuan demarkacionin, siq duket nuk i kishin bërë mirë llogaritë,…nuk e kishin menduar fare dialogun me Serbinë, i cili do t’i bëjë që shumë shpejt ta harrojnë demarkacionin me Malin e Zi, çfarë sfidash do të sjellë demarkamimi i kufirit me Serbinë.
Mbrojtja e shtetit te Kosoves, obligim kombëtar
Andaj, më i rëndësishëm se liberalizimi i vizave, është ekzistenca e shtetit, ruajtja e sovranitetit dhe integritetit territorial të vendit tonë.
Me ose pa liberalizim të vizave, përsëri do të udhëtojnë ata që kanë para, ndërsa qytetarët e varfër do të përballen me kafshatën e gojës dhe “botën e vogël” që i rrethon!
Liberalizimi i vizave pa sundim të ligjit dhe pa asnjë përspektivë zhvillimore, mund të jetë fatale për të ardhmen e vendit tonë. Qytetarët, paraprakisht largimit nga Kosova, duhet ta ndëshkojnë këtë klasë politike që ua bëri jetën ferr!
Sikur të kishim një klasë politike të përgjegjshme, paraprakisht liberalizimit do të kishim zhvillim ekonomik dhe mirëqënje për qytetarët, atëherë levizjen e lirë do ta kishim përjetuar si diçka normale e jo si çështje ekzistenciale!
Për të qënë shqetësimi më i madh për shtetin, duket një pajtueshmëri në heshtje me pushtetarëve dhe popullatës së pashpresë në Kosovës.
Qytetarët janë duke i pritur vizat, si shpëtim për të ikur nga vendi, pushtetarët akoma më të gëzuar për mbajtjen përjetësisht të pushtetit në gjysëm shtet!
Realitet i hidhur dhe fatkeq. Qytetarët të cilët jetojnë në varfëri e të pashpresë në vendin e tyre, e mendojnë ardhmërinë e tyre jashtë tij,…duke mos llogaritur fare në pasojat e asimilimit deri në tretje finale në shtetet e huaja.
Legjislatura më e papërgjegjshme e Kuvendit të Kosovës
Në historinë e parlamentarizmit kosovar nuk mbahet mend të ketë qënë një legjislaturë më pasive, më e dobët dhe më e dëmshme për interesin e shtetit dhe qytetarëve. Sikurse që nuk mbahet mend, të ketë pasur ndonjëherë pushtet më antipopullor dhe opozitë më heterogjene në Kuvendin e Kosovës.
Përderisa pozitën dhe opozitën i ndanë pushteti në gjysëm shtet, është “grazhdi i krimit” në parlament, ai që i bashkon të përgjumosurit e politikës.
Deputetët që nuk i zë gjumi, kohën e kalojnë duke bërë “selfije” në parlament. Ndërsa pjesa tjetër e deputetëve të “rebeluar”, ua prishin gjumin kolegëve të tyre duke çuar pluhur në ajër, me ndonjë përplasje verbale kinse për keqpërorimet e fondeve të luftës apo shtyerje bërrylash në stillin e “Buajve në baltë”!
Ishte ky një përshkrim sa metaforik, po aq real që ndodh në të gjitha seancat e kësaj legjislature të Kuvendit të Republikës së Kosovës.
Pasi Kuvendi i Kosovës, gjegjësisht si pozita ashtu edhe opozita, kanë rënë në gjumë të thellë, thuajse fare nuk ekzistojnë, shkaku i implikimit në aferat korruptive dhe kriminale gjatë periudhës sa ishin bashk në pushtet.
Opozita ka frikë t’i kundërvihet pushtetarëve, ndryshe, në Kuvend nuk dallohet më se kush është pozitë e kush opozitë në parlamentin kosovar, pasi që janë njëjtë të korruptuar, njëjtë të kriminalizuar dhe njëjtë të papërgjegjshëm karrshi qytetarëve të vendit.
Prandaj, jo vetëm pajtueshmëria e qytetarëve me realitetin e hidhur, është edhe një pajtueshmëri e pashpallur mes subjekteve politike në Kuvendin e Kosovës.
Në dakordim të plotë me njëra-tjetrën, subjeketet politike në Kuvend, me përjashtim të VV-së, votuan pro-faljes së 8200 hektarëve tokë të Kosovës, Malit të Zi.
Ngjashëm, por akoma më keq po sillen ndaj dialogut me Serbinë. Deklarativisht e kundërshtojnë, por në fakt nuk e ndërmarrin asnjë veprim konkret për të parandaluar të keqën e madhe që po i vjen Kosovës nga dialogu vrastar me Serbinë në Bruksel.
VV-ja, që dikur rrokulliste kamion me mallëra të Serbisë, mbulonte në tymë e flakë parlamentin e Kosovës në emër të mbrojtjes së territorit nga marrëveshja për Demarkacionin me Malin e Zi,…tani kur janë në pyetje dhjetfish më shumë territore dhe humbje enorme e sovranitetit të shtetit, nuk e kemi asnjë një levizje pozitive, asnjë protestë apo demonstrim pakënaqesie ndaj dialogut të Brukselit!
Shpresa për ndryshime ekziston
“Shpresën” e vetme që ua jepin popullit pushtetarët aktualë është ikja nga vendi!
Në situatën aktuale, kur shtetit i mungon forca opozitare, Kosovën dhe qytetarët e saj mund t’i shpëtojë vetëm një forcë e re politike e ngjizur nga Diaspora, me intelektualë dhe atdhetarë të devotshëm, biznesmen dhe kuadro profesionale të fushave dhe lëmive të ndryshme dhe në bashkëpunim me të gjitha forcat progresive vendore, elitat intelektuale të nëpërkëmbura nga pushtetarët aktual, mediat e pavarura, analist dhe gazetarë të guximshëm që demaskojnë deri në fund keqpërdorimet nga përiudha e luftës dhe pasluftës, krimin e organizuar dhe korrupsionin 20 vjeqar në të dyja nivelet e qeverisjes, sistemin e drejësisë dhe abuzimet me paratë publike të partive politike në pushtet dhe opozitë.
Mashtrimi me vizat dhe themelimin e ushtrisë, janë tendencë e hapur për mbulimin e hajnisë, korrupsionit dhe krimit të organizuar. Asnjë popull në rruzullin tokësor nuk do të pranonte faljen e tokave stërgjyshore në këmbim të levizjes së lirë drejt vendeve tjera!
Edhe pse i vështirë, akoma nuk është i pamundur parandalimi i së keqës më të madhe para së cilës ndodhet Kosova. Me një klasë të re politike, liderë të pastër dhe të përgjegjshëm që vëjnë interesin e shtetit para çdo interesi personal, është e mundur të përmirësohet imazhi i keq për Kosovën dhe të hiqen etiketat për shtet dhe qeveri të kriminalizuar, në të dyja nivelet e qeverisjes.
Andaj, nëse me të vërtetë e duam Republikën e Kosovës si shtet tonin, të ngrihemi të gjithë në mbrojtje nga invazioni serb. Mirëpo, paraprakisht duhet ta bëjmë largimin e uzurpatorëve nga pushteti dhe pastrimin e skenës politike dhe të gjitha institucionet e shtetit nga të korruptuarit dhe inkriminuarit, nga hajdutët e matrapazët e të gjitha llojeve e ngjyrave.
