Sadete Tërnava – Osmani
MOS MERR EMRA
Të jesh grua e kësaj toke të vogël
Është trimëri e madhe sa dashuria
Zgjedhje të mos flasësh
Se ashtu gjen shpëtimin deri në qiell
Kur flet të dëgjon veç heshtja
Vetëvetja
Mbi këtë dhe ende je furtunë fati
Vërtitëse llogarish
Me emrin e dytë
Shtyllë a themel
Ke mundësi të zgjedhësh
Edhe ca të tjerë
Në shēnim datash bëhesh
Fisnike
Heroinë
Trimëreshë
Burrneshë
Lavdi marrëzisë do të thoshte njëra
Agnus Dei
Se nesër kur jeta vazhdon
S’je veçse një
Dinake
Zemrake
Heshturake
Je grua që dashurinë veç e ke ëndrruar
Emrin s’ia ke përmendur
Se ajo merr kuptim veç kur je
E fisme
E pagojë
E strukur në kujtime
Në lojë
8 Mars 2020
