Të ikësh nga foleja familjare është një rit kalimi që shumë adoleshentë ëndërrojnë, megjithatë jetojmë në një mijëvjeçar luksoz dhe të gjithë duhet të presin pak më gjatë. Suedezët zakonisht largohen nga prindërit e tyre më herët se çdo vend tjetër në Evropë.
Në Suedi, mosha më e zakonshme për t’u larguar nga shtëpia është midis 18 dhe 19 vjeç, krahasuar me mesataren e BE-së prej 26 vjeç sipas shifrave të Eurostat.
Dhe një pjesë e konsiderueshme e këtyre suedezëve të rinj nuk lëvizin në shtëpi të ngushta ose fjetore studentësh, por po jetojnë vetëm.
Më shumë se gjysma e familjeve suedeze janë me një person, përqindja më e lartë është në BE, sipas Eurostat.
Shifrat zyrtare të dhëna për BBC nga agjensia e qeverisë suedeze “Statistikat e Suedisë”, sugjerojnë që përfshin rreth një në pestën e moshës 18 – 25 vjeç, megjithëse studiuesit vlerësojnë se numri i vërtetë mund të jetë më i lartë, pasi shumë mbeten të regjistruar në adresat e prindërve ndërsa qëndrojnë me qira.
Në vitet më të fundit, norma e të rinjve që jetojnë vetëm, mbeti realist falë shtetit të fortë të mirëqenies së Suedisë, i cili në teori, duhet t’u lejojë atyre që të kenë qasje në strehim të përballueshëm, kujdes shëndetësor dhe arsim pa u mbështetur te të afërmit ose partnerët për ndihmë.
Në të kundërt, në qendrat urbane si Londra, Parisi ose Nju Jorku ka shumë qytete të konvertuara që profesionistët e rinj të ndajnë.
Sidoqoftë, profesori i demografisë, Gunnar Andersson beson se nuk ka të ngjarë që projektet e strehimit kolektiv të bëhen gjithnjë e më të shpejta, për shkak të kulturës së individualizmit me rrënjë të thella të Suedisë.
Në SHBA, shumë të rinj po jetojnë me prindërit e tyre sesa në çdo kohë që nga viti 1940, sipas një analize të fundit të Qendrës Peë Research të të dhënave të regjistrimit.
Një studim i vitit 2019 nga “Think Tank Britanik Civitas” zbuloi se përqindja e 23-vjeçarëve që jetojnë me prindërit e tyre në Mbretërinë e Bashkuar ishte rritur nga 37% në 1998, në 49% një dekadë më vonë.
