(Ukshin Hotit)
me duar në zinxhirë
mijëra mynxyrë
*
e gjatë dita
i stërgjatë viti
dhe nata
e Nënës pritja
lule-shpresa
i çeli e veniti
*
sa e sa dimra
sa e sa vera
vetëm krahnezë e ngrica
me ethe të vapës ngela
*
ku mbetën lulet
që në akullnajë i çela
*
pas çdo shqiptimi
ofshamë trishtimi
*
je kodër e brengës sime
lumë i thellë i mendjes trime
*
nga zemra në zemër
trimi mbolli pemën
*
prej zemre në zemër
ura e dashurisë
urën deri te Ti
pengu e prish
*
“Demokracisë autentike”
udhën ia lype
*
pusi djajsh
djallëzisht e përmbysë
sublimen
e madhështisë
*
sogjetar i mbërthyer
prore i shtyrë
të hynte në ferr
e të dilte në tmerr
*
fijet e shpresës
urëza të qëndresës
zgjaten e tëhollohen
nuk këputen as rrënohen
*
soj i djallëzuar
qofsh shtarë
dritëmendjeje
e Prometheut
Ai shqip(f)arë
Ai prarim i njeriut
nuk ka të shuar
kanibalë
ogurzeza
mbi ogurbardhë
*
si nuk i hapet dera
të na ngrohet era
të shkrij akuj në zemra
të sjellë verën pa gjemba
/Mehmetali Rexhepi/
Rishkruar, më 2016
