E premtja
/Mehmetali Rexhepi/
nga ora gjashtëmbëdhjetë e së premtes
hyra në të shtunën
nuk ka pse hidhërohet e premtja
së cilës paqësisht
ia cenova hapësirën
hipa e zbrita gjymtyrëve të saj
në katet pa kat-ngjitje
më ftoi t`i futem skutave
dritareve të mendimit
t`ua fshij pluhurin
t`i hap perdet e grackës së mbresës
aty-këtu më prisnin
gracka të qeta vertikale
turbulenca me ndezje të ngadalta
ose të aty për atyshme
të dukshme si buqeta lulesh plastike
si letra të djegshme mirënjohjesh
mandej vërdallat e padukshme
të rrotullueshme
si parimet
të tkurrshme përhiruese
(rr)jetës së njeriut merimangë
nuk ia shohim fytyrën
as rrokullisjet horizontale
nuk i dekompozuan
as e shëmtuan godinën
e arkitekturës
mbi prirjen grabitqare
*
hë për hë ku të gjesh
atë estetikë që të parfumosh etikë
koka me ballëza hullish
të mbjella me gjithfarë farërash
barishte shkurresh gjembash narkotikë
assesi tu ikësh prekjeve hithrash
dhe tek ai ballë
shoh kaltërsinë e selvisë së rrallë
për hije e freski
së paku për t`i parë
për të ngjyer kafshatën e tharë
*
ika nga e premtja
pata tokje të shumta të dorës
lidhje të këputura premtimesh
puqje të ftohta të borës
impulse të falash të zeza
rrjedhje fekalesh celularit
lukuni mjekërzinjsh pas faljes
gjen i huazuar për përtrollitje
i hibridizuar në sedrën ilirike
*
të dielën nisem dhe mbaroj vikendin
në misterin epileptik të “bing-beng-ut”
Gjilan,kallnor 2012
Tetë këshilla
të mikut Rexhë Mala
/Mehmetali Rexhepi/
jeto
vuajtjet t`i shijosh
jeto
gëzimet t`i vuash
*
jeto
vdekjen ta këndosh
jeto
jetës t`i thuash jo
*
jeto
të vdesësh vertikalisht
jeto
vdekjes mos iu përgjëro
*
jeto
një e dy herë mos vdis
jeto
vdis e fatin mos vajto
Gjilan, prill 2008
