/2L ONLINE/ – Patriotizmi është dashuria ndaj atdheut, besnikëria, gadishmëria e të qënurit në shërbim të popullit e vendit në çdo orë apo rrethanë kohore, duke mos kursyer asgjë nga vetja dhe pasuria, sepse atdheu është mbi të gjitha, është i shenjtë. Patriotizmi shërben si katalizator për ecjën përpara dhe zhvillimin e shtetit me vizion kombëtar, pa ndikime ideologjike apo ngjyrime të krahëve politik.
Dashuria ndaj atdheut dhe bashkomabsave, gjuhës, kulturës dhe traditave kombëtare është vyrtyt, është ndjenjë e papërshkruar me fjalë.
Patriotizëm, është të vlerësosh e kontributin e të tjerëve, të vlerësosh meritat dhe skrificën e të parëve, gjakun e dëshmorëve dhe ruajtjen e vlerave të lirisë.
Çështja kombëtare është diçka që ka të bejë më perceptimin personal të individit ndaj kombit e ndaj atdheut. Mbase dikujt kjo mundë t’i duket e thjeshtë, por në realitet është pak ma komplekse, per disa arsye:
E para, ka të bejë me burimin e patriotizmit, i cili në radhë të parë rrjedhë nga familja. Një kryefamiljar i mirë i cili e respekton dhe rehaton familjen e vet, padyshim se do të jetë i aftë të kontribuoj për të mirën e fqinjëve të vetë dhe shoqërisë, në të kundërten nëse kryefamiljari nuk arrin të krijoi harmoni dhe qetësi shpirtërore në familjen e tij nuk ka pse të shkoi me tutje në shpërndarjen e “patriotizmit”.
E dyta, është etika (morali), një person që qendron mirë në aspektin moral, të njëjtin e dojnë dhe e çmojnë shumë fqinjët dhe rrethi shoqëror, pra, mund të jetë i dobishëm edhe për rrethin shoqeror, në të kundërten, një person që ka probleme morale, nuk mund të jetë i deshiruëshem dhe i dobishëm jashta familjes së tij.
E treta, është sinqeriteti, kjo e treta varet shumë nga dy të parat, që i bie, një person që rrjedhë prej një familje të mirë dhe të moralshme, pa dyshim do të jetë edhe vetë i sinqertë, në të kunderten personi që nuk ka edukatë të shendoshë familjare,e ka të veshtirë të krijoi personalitetin e vetë të ndryshem nga familja e tij.
Familja, morali, sinqeriteti, janë keto tri nga shumë elemente tjera që e bejnë individin të jetë patriot (atdhetar) i mirë. Përfshirja e këtyre elementeve dhe të tjerave si: humaniteti, besa, guximi, durimi, vendosmëria, burrëria, qëndresa, dashuria ndaj atdheut,… e që të gjitha keto më një emër do ti quaja KODI PATRIOTIK.
Kod ky, i cili duhet të jetë i respektueshem nga të gjithë, e në veqanti nga ata që e marrin guximin të thirren në emër të popullit, në emër të vlerave kombëtare e patriotike.
Për të kuptuar çështjen e kodit patriotik, më së miri e shofim nëse e bëjmë një refleksion të shkurtër historik nga viti 1990 e deri më sot.
Në vitet e 90-ta, udhëheqesit politik, veprimtarët e patriotët ishin sinonim i së mirës, admiroheshin e respektoheshin aq shumë nga populli i tyre, sa që trajtoheshin si idhuj,…per faktin se kemi pasur një lidership të pergjegjëshem siq ishte Ibrahim Rugova, i cili në plotni i permbahej KODIT PATRIOTIK, ku si rezultat ka pas ushtrimin e pushtetit moral në tërë territorin e vendit, duke arritur për afro 10 vite rresht edhe mbajtjen e shtetit paralel të Kosovës me të gjitha shërbimet për qytetarët, karshi një okupimi të egër e barbar serb.
Kur e kujtoj periudhën e vitevë te 90-ta, më bënë të ndihem i privilegjuar dhe krenar që isha pjesë e aktiviteteve dhe veprimtarisë politike të levizjes paqësore (LDK), ku secili prej nesh dhamë krejtë çka kishim nga vetja jonë për lirinë dhe pavarësinë e vendit tonë. Ideali i vetëm i veprimtarëvë të asaj periudhe historike ka qënë shteti i Kosovës, e jo pushteti.
Ndërsa pas perfundimit të luftës e këndej, e veqmas këtyre viteve të fundit të pas ri-shpalljes së pavarësisë së Kosovës, udhëheqësit politik, pozitë e opozitë shikohen më një sy tjeter, për faktin se nuk e respektuan siq duhet KODIN PATRIOTIK, të qasjes ndaj shtetit dhe qytetarëve.
“Patriotet” e ditëve të sotme, shtetin e kanë bërë burim të pasurimit të tyre, ndersa popullin e shfrytëzojnë si instrument gjatë fushatave zgjedhore për marrjen (mbajtjen) e pushtetit. Politikanët e ditëve të sotme “patriotizmin” e kanë shëndrruar në biznes ditor, për përvetësimin e pasurive nga pronat shoqërore e publike, duke u shkëputur krejtësisht nga hallet dhe problemet e popullit.
Nën “formulën” e privatizimit, Kosovën e kanë shndrru në një shoqëri skllavopronare, ku liderët shtetëror dhe partiak janë bërë pronar të pasurive shtetërore, duke e trajtuar popullin si skllavë ( shërbëtor ) të tyre.
Nga keqpërdorimi i KODIT PATRIOTIK, janë pasuruar e janë ngritur aq lartë sa që zërin e popullit nuk e degjojnë më, po mendojnë se janë berë vetë-Zoti.
Ata që vetën e mendojnë si të tillë vertetë vlejnë pak, shumë më pak se njerëz.
Si pasojë e kësaj njerëzit e politikës, shiqohen më ironi nga popullata, janë bërë sinonim i së keqës. Shumë aktivist, veprimtar politik e atdhetar të devotshëm të çështjes kombëtare janë duke u djegur nën hijen e këtyre keq-përdoruesve të KODIT PATRIOTIK.
Populli i nderon dhe i çmon shumë veprimtarët e të gjitha periudhave historike, luftetarët e lirisë, ata të cilët dhanë gjymtyrët e trupit për lirinë që e gëzojmë sot, më pietet të lartë i kujton të gjithë dëshmorët e martirët, i kujton dhe nuk i harron asnjëherë të vrarët e të zhdukurit gjatë luftës, ku të gjthë së bashku janë bërë gurëthemel i fortë i shtetit të Kosovës.
Historia jo shumë e largët e popullit shqiptar na tregon mjaftë mirë se si patriotët e vertetë gjithmonë kanë sakrifiku gjithçka nga pasuria e tyre për popull e për atdhe deri të më e shtrënjta-jetën e tyre.
Ndërsa “patriotët” e ditëve të sotme çuditërisht, e bënën të kundërten e saj, duke e shfrytëzuar fatkeqësinë e popullit të tyre janë pasuruar tejë mase, ku nga hiqi u bënë milionera, në të njëjten kohë,…duke u thirrur në gjakun e dëshmorëve më qëllim të marrjes së primatit të “çlirimtarëve e shpëtimtarëve” të kombit , janë shndrruar në shkelësit më të medhënje të gjakut të dëshmoreve dhe martirëvë të Kosovës. /2L ONLINE/
