Shkruan: Shaban CAKOLLI
Musa Ahmetaj lindi më 01.01.1958 në Hogosht të Dardanës. Shkollën fillore e filloi në vendlindje kurse e mbaroi në Dardanë. Po ashtu në Dardanë e mbaroi edhe gjimnazin. Më Pastaj regjistroi Letërsinë dhe Gjuhën Shqipe në Fakultetin Filozofik të Prishtinës ku edhe i mbaroi studimet. Në fillim të viteve 80 punoi mësimdhënës në Shkollën Fillore “Fan S. Noli” në Dardanë.
Më 1985 u punësua si punëtor admistrativ në Gjykatën Komunale në Dardanë. Më 1991, si çdo shqiptar, edhe këtë pushteti serbo-sllav e pushoi nga mardhënja e punës. Pas luftës, me rifillimin e punës së Gjykatës Komunale në Dardanë, u rikthye në vendin e tij të punës.Me shkrime filloi të merret nga shkolla e mesme.
Në fund të viteve 70 bashkëpunoi me “Zërin” javor ku në atë kohë botonte poezi satirike. Më 2007 në kuadër të Klubit letrar “Nositi” nga Dardana botoi përmbledhjen e parë “Kur sytë shohin keq”.Është bashkëpunëtor i rregullt i revistës letrare “Nositi” në Dardanë.Në dorëshkrim ka “Doket dhe tiparet e lindjes, dasmës dhe vdekjes në Hogosht”. Jeton dhe vepron në Dardanë.
Zgjedhje poezishë me të cilat ju njohim nga afër me poetin Ahmetaj
AUTOBIOGRAFI
Në vitet e pesëdhjeta
U linda në katund
Biografia ime
Akoma pa fund
Çantën e shkollës
E kisha nga tekstili
Nuk dija ta dalloja
Kaçën nga trëndafili
Sot nuk më besojnë
Arianiti e Tringa
Që në shkollë kam shkuar
Pa çorape e me opinga
Në bankë uleshim
Tre katër veta
Për zhurmën më të vogël
Pasonin thuprat e nxehta
Byrekë e tost s’kemi parë
Atëherë askush
E hanim bukën nganjëherë
Vetëm me rrush
Nganjëherë nëna
Bënte lakrorë me spinaq
I madh e i vogël
Atë ditë kishte për t’u kënaq
Për party e diskoteka
As që kishim dëgjuar
Asnjëri nga ne
Duhan s’ka konsumuar
Unë nuk kam qenë
Fëmijë hasreti
Por nuk vuaj nga ajo
Që nuk jam fëmijë qyteti
EMRI IM
Nëse nga emri im
Shkronja e parë më ik
Atëherë në internacionale
Unë qenkam Amerikë
m-USA
NËNË – BACA ZEKË
Ne si fëmijë kemi pasur
Nënë Bacën Zekë
Edhe verë edhe dimër
Bukë na ka pjekë
Të gjithë e kemi njohur
Bacën Zekë si burrë
I vetmi ka qenë ai
Që ka pjekë bukë n’furrë
Me bacën Zekë
S’ka qenë hajgare
Na ka dhënë bukë
Bile edhe pa pare
Bukën e Bacës Zekë
Thatë e kemi ngrënë
Shpesh ka ndodhur
Për nesër s’e kemi lënë
Ju që s’keni ngrënë
Mua më besoni
Bukën e bacës Zekë
Edhe ju ta keni e lakmoni…
NË FAQET E SHTYPIT TË HUAJ
Serbisë bishtin ia zuri dera
Shkruan “Corriere de la Sera”
Kurse në “Figaro” dhe “Mond”
Serbisë ndihmë nga asnjë fond
Nga vëllai i madh “Izvestia”
Agresor u shpall Serbia
“Allemeine Züddojqe Zeitung”
Serbia fund e krye u lëkund
Nga Tirana “Zëri i popullit” raporton
Serbia komunizmin më së shumti e don
Kurse “Zemani” dhe “Hyrijeti”
Kosovës patjetër sovraniteti
Në faqen e parë “La pais”
Demokrate Albaneze “Quo vadis”
20.03.1992.
VAJZAT MODERNE
Tash e sa kohë
Detyrë i kam caktuar vetit
Të shkruaj poezi
Për vajzat e qytetit
Vajzat e qytetit i kemi
Shumë të moderuara
Me kozmetikë të tepruar
E me hundë të shpuara
Vajzat e Dardanës
Me rrethinë
Gjoksin shpalosur
Xhemperin n’shpinë
Disa nga dieta
Janë bërë si shtizë
I kanë hequr vathët nga veshët
E i kanë vënë n’kërthizë
Në shtëpi nuk kanë
As bukë as djathë
E në hundë e vetulla
Tre katër vathë
Shtyhen në mes veti
Kush ka më shumë miq
Shtiren e krekosen
Kush kërthizën më lakuriq
Kohën më të madhe
E kalojnë në gjumë
Bëjnë gara në mes vete
Kush muzikë dëgjon më shumë
Gjumin e natës
E bëjnë ditën
Prindërve e arsimtarëve
Nuk ua kanë frikën
Për sjellje e mësime
Fare nuk u ha palla
Fat i mirë është për to
Që s’është gjallë “Hanko Halla”
REFORMAT SHKOLLORE
Shkollat në Dardanë
Janë afër në mes veti
Në to vijojnë mësimet
Nga katundi e qyteti
Shkollat e mesme
Në një oborr gjenden
S’di a mbahen mësime
Vetëm në rrugë enden
Nxënësit në shkollë
Me makina shkojnë
Rrugës kah stadiumi
Gjithherë defilojnë
Disa vazhdimisht
Blejnë hamburgerë
Ata që s’kanë para
Ngopen me erë
Gjithnjë në duar
Telefonat celularë
I pyesin profesorët
Çka kemi me orar
Neve, prindërve na thonë
Arsimi është reformuar
Me profesorë patjetër
N’kafene për t’u takuar
PARODI PËR QYTETIN TIM
Rrugë të përmbushura
Me meshkuj e femra
Për habi të të tjerëve
Qyteti mban dy emra
Ato rrugë që i kemi
Asfalti me baltë është mbuluar
As ata që i emërtuan
Nuk dinë si janë emërtuar
Të gjitha organizatat
Janë n’falimentim
As ëndrra nuk shohin
Për rehabilitim
E çka të themi
Për ekonominë
As ata që punojnë aty
Si venë punët s’e dinë
Shtëpitë private ngrihen
Në mënyrë stihike
Punë e madhe që s’përputhen
Me plane urbanistike
Nxënësit e shkollave të mesme
Edhe disa profesorë t’ri
Ëndërrojnë edhe bibliotekat
T’i shndërrojnë n’kafiteri
Këto i di secili
Të gjithë flasim për dobësi
Japim një mijë e një premtime
Dhe kërkojmë përgjegjësi
Kështu bashkëqytetarë të mi
Nuk di ç’t’ju them tjetër
Diskutojmë natë e ditë
Dhe më shumë shkruajmë në letër.
Si banor i provincës
Dhe qytetar i mirë
T’i kritikoj të tjerët
E kam për detyrë
VERA NË DARDANË
Vera në Dardanë
Ka diçka më vete
Ka të mira e të këqija
N’ krahasim me disa qytete
Trotuaret vërshohen
Nga rinia e diasporës
Kanë harruar t’flasin shqip
Përshëndeten me anë t’dorës
Në Darkway e Sugarfree
Çka nuk bën vaki
Djemtë pinë lëngje freskuese
Vajzat duhan e raki
Yjet e muzikës
Vijnë për levërdi
Krijohen skena të papara
Edhe bëjnë kërdi
Vajzat e Dardanës
Vishen për mrekulli
Pastaj deklarohen
Jemi të këtij shekulli
Erëza dhe Titaniku
Më të tymosurat
Mjerisht nga rinia
Më të vizituarat
Vera në Dardanë
Nga stinët e tjera dallon
Libraritë e bibliotekat
Askush nuk i viziton…
Vera në Dardanë
E ka një freski
Rrugët pastrohen
Vetëm kur bie shi
PUSHIMET VERORE
Për durrsakët dhe ulqinakët
Viti zgjat dy muaj
Mobilizohen me të madhe
Për kosovarë dhe të huaj
Kosovari ku të shkojë
Gjygymat me veti
Ulet në shilte midis rërës
Pi çaj rusi buzë deti
Domate dhe speca
Me vete si gjithherë
Në frigoriferë fusin
Argetë ndonjëherë
Në plazh birrën Tirana
Burri s’e heq nga goja
Zonjës s’i intereson për fëmijë
Kryesore t’i marrë boja
Në mbrëmje paguan
Tri-katër euro një pije
Fëmijët i lë në gjumë
Hajde bjeri n’fije
Durrës, gusht 2006
KOMANDANT NEZA
KFOR-i Rus kur pat ardhë
Thoshe se vjen nga mali
Protestove me plis të bardhë
Dukeshe si princi në kali
Nëpër kafene
Mbaje ligjërata
Që s’të rroku fare
Plumbi as granata
Ta kisha fort lakmi
Gjuhën me gramatikë
Për të kaluarën e bujshme
Komandat në logjistikë
Tiranën e bukur
Shpejt e harrove
Bulevardeve të shumta
Kohën ku e kalove
Nuk kaloi shumë kohë
O komandat Neza
Çlirimtarët e vërtetë ta bënë
Mat me dy poteza!
DËSHIROVA
Dëshirova të shkruaj
Një ditë një urim
Dhe atë në adresë
Ministrisë për Arsim
Mendova t’i pyes
Punët si ju shkojnë
A thua gjatë ditës
Rrinë apo punojnë
– Fakultetet private
Kur i licenconi
Përveç drekave
Tjetër a përfitoni
Drejtorët e shkollave
Kur i emëroni
Biografitë e tyre
Pse nuk i kërkoni
Për hir të shpenzimeve
Mirë e keni menduar
Një titull kaq të madh
MASHT e ke zvogëluar
PËR TË GJITHË NGA PAK
Bujqve ju dëshiroj
Rendimente n’hibrid
Kurse qeverisë sonë
Sa më pak suficit
Studentët dhe profesorët
Të mos ndahen në dysh
Nga zemra ju dëshiroj
Një universitet tjetërqysh
Juve sanitarë
Më shumë t’keni primate
T’i zbritni çmimet
N’ordinancat private
Ministritë tana
Shumë kanë “përparuar”
Çdo të punësuari
Makinë i kanë siguruar
“Ne jemi të pavarur”
Slogan i tejkaluar
I madh e i vogël e di
Qind për qind i politizuar
“Ethet e së premtes”
Emision i qëlluar
Ministra e drejtorë
Aty i kisha testuar
Duke bredhur
Nuk mbushet norma
Nëpër kafene
Nuk bëhen reforma…
NXËNËSI BASHKËKOHOR
Ne dikur si nxënës
Kemi pasur obligim
Atë çka kemi lexuar
Ta paraqesim me shkrim
Tashti askujt s’i intereson
Për botime të reja
E aq më pak çka shkruajnë
Qosja e Kadareja
Po ta pyesësh një maturant
Kush ishte Homeri
Pa menduar fare përgjigjet
Njëfarë futbolleri
Po n’letërsinë shqipe
Çka është “Meshari”
Nuk e di autorin
Por vetëm : Është i pari
Kryefjala dhe kallëzuesi
Nuk i di n’gramatikë
Kur shkruan diçka
Pa presje pa pikë
Ne i themi vetes
Nxënës bashkëkohor
Të marrin nota t’mira
Pa prekur libër me dorë
KRONIKA E ZEZË
Për çdo ditë kronika e zezë
Me plot informata
Me shumë tituj prekës
E të dhëna t’sakta
Rrufeja mbyti një bari
Nga terreni lajmërojnë
SHPK-ja prononcohet
Hetimet vazhdojnë
Dikur na kujtohet
Dilnin me referenca
Ankoheshin në UNMIK
– “Nuk kemi kompetenca”
Struktura gjinore
Më shumë gra se burra
Sikur kishin lindur
Vetëm në vetura
Vetëm me tiketa
Shpesh mbushet norma
Lavdërohen në mes vete
Me kravata e uniforma
Droga e prostitucioni
Gjithkund evidente
Harem e shtëpi publike
Kaherë janë prezente
Vriten në pikë të ditës
Me vetura alarmojnë
Edhe me kalimin e kohës
Asnjë rast nuk e zbulojnë…
DIALOGU SHQIPTAR-SERB
Në takimin e dytë
Propozon zoti Rohan
Të bisedojmë së bashku
Pa raki e duhan
– Nga djepi im i lashtë
Me dhunë na keni hequr
Natë e ditë shoh ëndërr
Të kthehem ku kam djegur
– Ne këtu s’kemi ardhur
Ëndrrat t’i lexojmë
Mandatin e popullit e kemi
Për pavarësinë të bisedojmë
– Kërkesë e jonë decidive
Në djepin me lulak
Autonomi të zgjeruar
Pavarësi më pak
– Falënderohemi nga zemra
Që jeni aq dorëlirë
Të jetojmë së bashku
Është pak si vështirë
Dëgjohet zëri i Ahtisarit
Nga Brukseli e nga Shkupi
– Po ju përgatisim gardërobën
S’është më rëndësi a ju vjen për trupi
Maj 2006, Dardanë
ALO, ALO…
Alo, Alo, Alo…
A është mjeku?
Na është sëmurë
Zoti KEK-u!
Frymëmarrja
I është dobësuar
Në këmbë të veta
S’ka t’qëndruar
Nga popullata
Kërkon infuzion
I vetmi gjigant
Terr prodhon
Nga terri i madh
Na dhemb koka
Të dobët paskan qenë
Në KEK këta blloka
Me vite të tëra
Korporatë u pagëzove
Pesë pare nuk i jep
Pse këtë popull e dëshpërove
Nuk të vjen fare inat
Nga zhurma e gjeneratorëve
Pse nuk ke mëshirë fare
Ndaj konsumatorëve
POEMA E KORRUPTIMIT
(Migjeniane)
Kafshatë që s’kapërdihet është or vëlla korruptimi
Kafshatë që s’të mbeti në fyt por as s’të zë
trishtimi
Kur sheh fytyra të qeshura e xhepat plot me pare
E nuk skuqesh fare, se vjedh ashiqare
Edhe ashtu shtiresh dhe gojën plot patriotizëm.
Për tërë jetën e vet flasin për heroizëm
Gjithherë të mavijosur nëpër dreka e darka
Pushimet verore i kalojnë duke bredhur me anije e barka
Disa sahanlëpirës ju shkojnë pas e ua rrahin defin
Me makina të shoqërisë, grave dhe fëmijëve
s’ua prishin qejfin
Në mjete të informimit kur flasin për buxhet
E konsiderojnë më shumë se arkën e shtëpisë së vet.
Korrupsioni ka pasur vulën e shëmtuar gjithherë
Ka qenë me të tjera mënyra dhe jo me tenderë
Pastaj i qofshin falë, mirëkuptim-intervistimit
“Hiqet” dilema e dallavereve dhe e intervenimit.
Po t’i kalojë ndonjë rast pa fituar e t’i shkojë huq
Edhe kur apostrofohet, nuk i ha palla që ka mizën nën kapuç
Janë bërë elastikë, si në kishë si në xhami
Po të pasurohem së tepërmi nuk bëhet nami
E për popullin që bukën nuk mund ta sigurojë
Krekoset me të madhe – të dalë në votime dhe të votojë
Populli është barometër dhe një ditë do të protestojë
Të korruptuarit, vallë? – ku mund të shkojnë?…
